شعر زلال عید نوروز

 

 

 

دوستان عزیز و گرامی

نوروز و سال نو تان  خجسته و همایون باد

 

 

 

 

 

هی موسم باران شد

در دشت و دمن لاله نمایان شد

بلبل به چمن می‌خواند با شور و صدا امشب

رفته‌ست زمستان که بهاران شد

هر خشکه گلستان شد

*

ای‌گل تو دلافروزی

دل می‌بری ازخلق و جهان سوزی

امروز جهان بی‌ هوش ، از زلف ِ پریشانت

تن کرده‌ی تا جامه‌ی زر دوزی 

در میله‌ی نوروزی

*

هر کس که ترا دیده

دل داده‌ی تو گشته و ببریده

از خانه و کاشانه‌ی خود، راهی شده صحرا

در گوشه‌ ی خلوت گه‌ی نالیده

مجنون شده،رقصیده

 

 

 

آرش آرین ( فهیم آرین )  - افغانستان

 

 

 

 

طارق خراسانی

 

 

گهر میخواهم

 

 

 

 

 

 

 

وَه گهر می خواهم
هنر از گوهرِ تر می خواهم
شعر تر چیست؟ فرا زان به هنر می خواهم
من همان حالتِ رندانه ی حافظ به سحر می خواهم
رندم و عاشقِ سرمستم و دیوانه چو خود، مردِ خطر می خواهم
تا فلک طرح در انداختن ، اسبابِ سفر می خواهم
ای هنر ، من ز تو خود چیز دگر می خواهم
عشق را، کُحلِ بصر می خواهم
همسفر می خواهم

*

سوم مهرماه 1394 طارق خراسانی

 

 

 

 

تو هم دیوانه ای آیا؟!

 

 

 

تو هم  دیوانه ای آیا ؟!

شعر در سبک زلال

از: استاد مهدی یوسفی نژاد ( لولی وش )

 

 

 

 

 

 

تو هم مثل مني يا نه ؟

و گاهي از خدا دل ميكني يا نه ؟ 

تو هم وقتي كه از مشروب ِ‌ شعر و شور مي نوشي 

به دنيا حرف ِ بد بد مي زني يا نه؟

به درد آبستني يا نه؟ 

*
تو هم ديوانه اي آيا ؟ 

براي سوختن پروانه اي آيا ؟ 

تو هم وقتي كه مي رقصد به روي گونه ات اشكي 

دچار ِحسرت ِ يك شانه اي آيا ؟‌

به مردن قانعي آيا ؟ 

*
منم مثل توئم ، آري

اسير روزمرگي هاي تكراري 

منم مثل تو خورشيدم كبود از تركه ي شب شد 

گرفتارم، گرفتار ِ‌ گرفتاري 

اسير ِ‌رنج اجباري 

*
دلم تنگ است از دوري

بميرد كاش اين لحظات ِ رنجوري

عجب سخت است اندوه ِ‌ضخيمي در دلت باشد 

و با اين زخم ِ‌مهلك باز مجبوري 

بخندي كاملا زوري 

*
من از اين خنده بيزارم

هميشه پشت ِ خنده گريه مي بارم 

پر از اشكم، پر از آهم، پر از سرگيجه ي مزمن 

و دارم گيج گيجي واژه مي كارم 

درون ِ شعر ِ تبدارم 

*
تو از حال من آگاهي 

تو ميداني چرا بد مي شوم گاهي 

كه انگاري به روي بخت ِ من يك بختك افتاده 

منو يك مشت فكر ِ درهم و واهي

از این دردم نمی کاهی ؟

.

لولی وش

 

 

 

سبک زلال

 

 

شعر در سبك زلال " باران جان " 

از كتاب " زلال و زنبق‌ "
___________________________________________________

 

 

 

با من بمان

آماده شو ، خطی بخوان

از اخم هایت رنگ دوری میزند

آزرده ام گویا تو را، ای مهرِ باران، جانِ جان

پژمردنم را ساده نقّاشی نکن

هرگز مرا از خود مران

ای آسمان 

*

بی دل نباش

پس اهل هر ساحل نباش

آسودگی در روح باران خفته است

بیدار کن باران و در رفتن کمی عاجل نباش

رنگین کمان ها را ببین پایانِ اشک

آشفته ام، عامل نباش

عاقل نباش

____________________________________________________

 

وزن عروضی و ريتم ضربی زلال فوق:

 

مستفعلن
مستفعلن مستفعلن
مستفعلن مستفعلن مستفعلن
مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن
مستفعلن مستفعلن مستفعلن
مستفعلن مستفعلن
مستفعلن 

 

 

 

 

سبک زلال

 

 

 

 

سبک زلال

 

 

زلال

 

 

 

 

 

بیر قلم دیر بیر الیم

غم ماجال وئرمیر بیر آنی دینجه لیم

عدل یورقون،ظولم قیوراق،درد اوجوز،درمان باها.

یاردیم اولموش خلقه سندن سونرا کیم؟!

ای خداوندِ کریم!

 

 

 

بغض ِ درگیر

 

 

 

بغض ِ درگیر

 

 

 

 

 

 

من بغض ِ یک آهم

در سر زمینی خشک و بی چاهم

همچون کویری لهه لهه ای از تشنگی دارم

دل خسته  از  هر مهر  و  هر ماهم

یارب  بده  راهم

*

اینجا هوا سرد است

آئینه  در آئینه ها  درد  است

دیگر ندارد کس امیدی  بر سحر گاهی

گلهای گلدانها همه زرد است

میدانِ آورد است

*

یارب زجان سیرم

دل مرده از احساس ِ تکفیرم

یک شب  دری  بر آفتابی  می زنی  یا نه ؟

من  آشنا  با  بغض ِ درگیرم

با غم   به  زنجیرم

 

 

 

 طلعت خیاط پیشه ( طلای کرمانی )

 

 

 

 

بعثت پیامبر اکرم (ص) مبارک باد

 

 

بایرامیز موبارک اولسون

 

رعنا امیریان

 

 

غمه قارشی

 

 

بیر گؤزه ل قیز  واریدی

اون اوچون تـانری  غم ایچره  یاریدی

اوخـویـاردی  غمـه  قـارشی  ساز  الینده  زولالی

أتـگیـنـده  دولــو  هئیـوا ، نـاریـدی

ایشی  آه و  زاریدی

 

رعنا امیریان

 

 

 

 

کیمورث تیموری

کیومرث تیموری ( ایران )

 

 

آمد خزان

دستی بجنبان باغبان

تا بوم دل رنگین شود با دستمان

وز پچ پچ هر برگ ها در خنده های آسمان

تا زاغ غم کو بد به قلب باغ مان

کو سبزه پوشان زمان

کو ارغوان

 

طلعت خیاط پیشه (طلای کرمانی)

 

ای مؤذن بر خیز

شور ِ عشقی به شب ِ عالم ریز

چشم ِ دلها همه در خواب ِ جهالت بسته

بی پناهی شده همچون عطشی مانده بجا از پا ییز

آسمان در پی تکرار ِ رسالت خسته

سینه از آیه ی مردن لبریز

زرد ِ زرد این جالیز

 

 

زلال برف

 

برف می بارید و من...

 

 

 

برف میبارید و من

مات  و  حیران  بر  سپیدیِ  چمن

می شدم  غـرقِ  تـماشـای  جهـان ِ خـویشتـن

بیگمان پوسیده خواهد گشت تن

روزگاری در کفن

*

برف می بارید و باز

غنچه  می نالید  از  سوز ِ  اَیـاز

موی  اسپیدِ  سرم  می داد  بوی  مرگ  را

نصف شب  من  در  تقلّا و نیاز

یاسمن در خواب ناز

*

ناگهان  آمد  ندا

چونکه دادا زین قفس گردد رها

در  بهاران  پیکرش  مانندِ گل  خواهد سرود

این  طبیعت  را  بـه  فرمان  خدا

سبزتر از هر صدا

 

 

صفر عبدالرحیم (تاجیکستان )

 

 

صفر عبدالرحیم

(تاجیکستان)

 

Ягонаам, салом
Умеди ҷовидонаам, салом
Хуш омади ба куи ёри мунтазири хеш
Ба навбаҳори сабзи ишқи поки пурҷавонаам,салом
Хуш омадӣ бар ин сукути шоми тори дил,
Ту шабчароғи хонаам, салом
Нишонаам, салом

 

***

 

یگانه ام، سلام

امید جاویدانه ام، سلام

خوش آمدی به کوی یار منتظر عزیــــز!

به نوبهار سبز عشق پاک  پر جوانه‌ام ، سلام

خوش آمدی بر این سکوت شام تار دل،

تو شبچراغ خانه ام، سلام

نشانه‌ام، سلام

 

***

 

دریغِ رفتن از برت

 

*

 

دریغِ رفتن از برت،

ندیده چشم انتظار بر درت

دریغِ رفتن از کنار تــو بــه  کوی ناكجا،

دریـغ آن کــه در پی خطا بــه خس نموده ام  بـرابـرت

جفا به جان خویش کرده ام ،همان دقیقه‌ای، که ساده از تو رفته‌ام،

ر‌ها نموده ام تو را ز خود به كنج تنگ و سرد بسترت

دریغِ رنج‌های داده ام ،حبیب من ، ببخش،

شدم مسبب دو دیده ی ترت،

شكسته بال باورت